اندیشه ها در مورد آیه امروز...
از زمانيكه خدا پسرش را فرستاد تا براى رهانيدن ما بميرد، چه عاملى ميتواند ما را بترساند؟ از وقتيكه ما نميتوانيم از محبت خدا در عيسى مسيح محروم بمانيم، چه چيز ميتواند ما را هراسان سازد؟ تنها چيزى كه ميتواند ترس در دل مان بيندازد، خودمان هستيم و خدا روح قدوسش را در دل هاى ما ريخته است تا به ما اطمينان دهد و ما را در ضعف مان تقويت كند! همانطور كه ما خدا و فرزندان او را محبت مينماييم،بياد داشته باشيم آن محبتى را كه خدا براى ما دارد بسيار بهتر است از محبت ضعيفى كه ما نسبت به ديگران داريم. بجاى فرار كردن از او، با شكرگزارى در برابر او زانو زده و بدانيم كه خدايى كه دعاهاى ما را ميشنود، همانست كه ما را محبت مينمايد و مشتاق است تا ترسهاى ما را تسكين دهد.
دعای من
پدر مهربان، سپاست ميگويم كه ميتوانم بدون ترس از غضبت، تو را حرمت نهم. و نيز ميتوانم كلامت را ارج گذاشته و از نقصانها و نارسايى هايم نهراسم. باشد كه محبت تو در من قدوسيت، عدالت، انصاف و رحمتى شبيه به تو را در من توليد كند، بيش از تركيب تمام قوانين، تهديدها و قُضات. من در نام تواناى عيسى دعا ميكنم، كه مرا از گناه فديه داد و محبتش را بر من ريخت. آمين.
